Eksploracja
Jak zostać astronautą? Trening w NASA
Podróże w przestrzeń kosmiczną wymagają wielu wyrzeczeń, a testy przechodzą tylko najwytrwalsi. Jaki trening przechodzą astronauci? Red Bull podpowiada.
Z każdym rokiem lot w kosmos staje się bardziej dostępny. Jest coraz więcej sposobów, dzięki którym każdy może poczuć zerową grawitację na własnej skórze. Ale z czym wiąże się to naprawdę, najlepiej wiedzą astronauci, którzy nie tylko przechodzą przez gęste sito selekcji, ale potem oddają się co najmniej dwuletnim przygotowaniom. Podczas treningu uczą się jak żyć i pracować w trudnych warunkach.
Nawet pomimo tego, trzy czwarte z nich cierpi na chorobę kosmiczną – zanik czynności motorycznych spowodowany długotrwałym przebywaniem w warunkach obniżonej grawitacji, ale także nudności i brak apetytu. Wielu po powrocie ma też halucynacje wywołane tym, jak mikrograwitacja działa na nasze poczucie równowagi. Żeby to zminimalizować, w reżimie treningowym astronautów znajduje się cały szereg niezwykle wymagających sprawdzianów. Oto niektóre z nich…
Przygotowanie do startu
Jeden z zaawansowanych symulatorów lotu
© NASA
Uczy: Jak radzić sobie z przyspieszeniem w rakiecie kosmicznej.
Bez odpowiedniego treningu, wielkie przeciążenia działające na astronautów podczas startu rakiety szybko mogłyby doprowadzić ich do utraty przytomności. W jego trakcie, najpierw krew odpływa z oczu i powoduje brak widzenia barwnego („grey-out”) oraz widzenie tunelowe. To z kolei dzieje się na chwilę przed tym, nim mózg kompletnie się wyłączy. Poprzez coraz szybsze obracanie, maszyna pozwala im doświadczyć przeciążeń od niewielkich 4-6G, do olbrzymich 9G, aż kandydat do lotu w kosmos nie będzie miał tego serdecznie dość.
Radzenie sobie w powrocie na Ziemię
Trening rotacji i przeciążeń
© NASA
Uczy: Jak radzić sobie w przypadku całkowitej utraty kontroli nad sytuacją.
To urządzenie symuluje dezorientację jaką można poczuć w trakcie płaskiego korkociągu, możliwego podczas powrotu w ziemską atmosferę, gdy nagle świat zaczyna wirować w różnych, trudnych do określenia kierunkach.
Dawniej było używane by pomóc astronautom radzić sobie z dezorientacją i nauczyć ich jak wyprowadzić pojazd kosmiczny z płaskiego korkociągu za pomocą joysticków. Teraz jest częścią programu treningowego Space Camp w publicznym centrum treningowym NASA w Huntsville, w Alabamie.
Przedsmak nieważkości. Co to jest lot paraboliczny?
Lot paraboliczny - przedsmak nieważkości
© NASA
Uczy: Przyzwyczaja do braku grawitacji.
W samolocie, w locie parabolicznym, można odtworzyć warunki panujące w przestrzeni kosmicznej. Każdorazowo stan nieważkości trwa około 25 sekund. Astronauci są wożeni w górę i w dół, powtarzając doświadczenie nawet do 60 razy. Obecnie można zaliczyć taki lot prywatnie, choćby na Florydzie, czy w Rosji.
Praca przy braku grawitacji
Trening w wodzie
© NASA
Uczy: Jak radzić sobie w ekstremalnych warunkach.
To laboratorium to największy na świecie kryty basen. Astronauci spędzają tam w warunkach symulujących obniżoną grawitację po 10 godzin na każdą godzinę planowanego spaceru kosmicznego. W swoich kombinezonach unoszą się na głębokości do 12 metrów, pływając wokół replik różnych statków kosmicznych. Jest jednak pewna różnica w symulacji. Tutaj działa opór wody, podczas gdy w przestrzeni kosmicznej wypuszczone z ręki narzędzie po prostu odlatuje.
Jak na Księżycu. VR w treningu astronautów
Wirtualne testy to część szkolenia
© NASA
Uczy: Chodzenia po powierzchni Księżyca.
W Houston w Teksasie znajduje się laboratorium wirtualnej rzeczywistości, w którym astronauci z olbrzymią ilością sprzętu elektronicznego na głowie zostają przeniesieni w specjalnie przygotowane, hipotetyczne sytuacje, w których mogą się sprawdzić, zanim spotkają się z nimi naprawdę. System jest wyposażony w specjalne rękawice i czujniki ruchu, które pomagają wypróbować różne rozwiązania problemów, zanim będzie od nich zależeć czyjeś życie.
Zdrowe odżywianie - co jedzą astronauci?
Kosmiczne menu
© NASA
Uczy: Jak trawić kosmiczną żywność.
Srebrne paczki na tacy nie wyglądają apetycznie, ale spełniają swoje zadanie. Specjaliści pracują z astronautami, aby stworzyć dla nich odpowiednią dietę. W kosmosie na ich menu składają się w większości liofilizowane, pozbawione wody potrawy. Głównymi problemami są brak witaminy D spowodowany niedoborem światła słonecznego, a także utrzymanie właściwego poziomu żelaza, czy przyswajanie wapnia, które każdego miesiąca może spowodować ubytek masy kości rzędu 1-2 procent.
Przygotowanie do zadań specjalnych. Podwodna stacja badawcza Aquarius
Trening ekstremalny w warunkach zimowych
© NASA
Uczy: Jak przetrwać w nieznanym środowisku
Choć centrum kontroli misji oblicza najsensowniejsze trajektorie, po których sprowadza astronautów na Ziemię, jeśli coś pójdzie nie tak, mogą oni wylądować w morzu, w Arktyce, albo jeszcze innym mało przyjaznym człowiekowi miejscu. Jeśli tak się stanie, będą musieli tam wytrwać aż przybędzie pomoc. Aby ich tego nauczyć, są wysyłani w odległe miejsca, razem z lądownikami.
Lądowanie na asteroidzie
Szkoła radzenia sobie z ekstremalnymi warunkami
© NASA
Uczy: Przygotowuje na przyszłe wyzwania.
To Aquarius - jedyna na świecie podwodna stacja badawcza, gdzie NASA wysyła zespoły Extreme Environment Mission Operations (w skrócie NEEMO) nawet na trzy tygodnie. Astronauci zamieszkują na głębokości 18 metrów pod wodą u wybrzeży Key Largo. Trenują tam głównie do długoterminowych projektów, takich jak podróże na Marsa, czy lądowanie na asteroidzie. Ćwiczone są tam również różne warianty akcji ratunkowych.